Ons dorpje stond weer op zijn kop. Het weekend van de beruchte Villmarksmesse, waar je het nieuwste van het coolste kon kopen op het gebied van vishengels, messen, geweren, buitenkleding en nog veel meer. Terwijl man en kinderen naar de Villmarksmesse gingen, begaf ik me op mijn eerste trimorienteringstocht van dit jaar.
Veel neerslag de laatste tijd, die hoog in de bergen als sneeuw valt. Ook op de Storala.
Dit is de oude skischans in Bardu. De orienteringsvlag hangt pesterig bovenin. Je trimt of je trimt niet, nietwaar.
De klim is de moeite waard. Uitzicht over Bardu camping, links op de achtergrond achter de groene barakken.
… en over het terrein waar de Villmarksmesse zich afspeelt, bij de Barduhallen.
De voormalige skischans verkeert nu in een droevige staat. Maar ooit was hij volop in gebruik. Nu is hij “kulturminne”. Het volgende staat in de informatie die je krijgt als je een envelop met trimorienteringskaarten koopt. De orienteringsvereniging heeft als bron gebruikt Bardu IL; Kulturbærer i 100 år (Bardu Sportvereniging, Cultuurdrager sinds 100 jaar).
De skischans Åsbakken (betekent iets dubbelopperigss als “hellingheuvel”) was vele jaren de heuvel die het belangrijkst was voor het skispringen in Bardu. Wanneer hij in gebruik werd genomen is niet helemaal bekend, maar het moet ongeveer in 1912-1915 zijn geweest.
Tijdens de sneeuwwinter van 1917 was er een wedstrijd op de nationale feestdag 17 mei, staat er verder droogjes.
Het wordt nog spannender: Deelnemers gleden na hun sprong de rijksweg over om aan de overkant pas tot stilstand te komen. Kom daar nu maar eens om, met al dat vrachtverkeer!
In de informatie staat niet wanneer men stopte de Åsbakken te gebruiken. Ik vermoed al enige tientallen jaren geleden. De Mobakken een stuk ten noorden van het centrum wordt nu gebruikt, maar die moet ondertussen ook nodig opgeknapt worden.