En opnieuw een gedicht uit Urd. Het is inmiddels 1938. Seselja naait en vermaakt kleren voor iedereen. Er is verdriet in haar leven na de dood van haar broertje en later haar ouders. Man en kinderen komen er nooit. Misschien omdat ze licht gehandicapt is. Er was wel ooit een keer een vrijer, maar die…
