Zware kost heb ik jullie voorgeschoteld deze decembermaand. Veel sombere stemmen. Een anorectica, een dodelijk zieke, een wordend schrijfster die gevangen zit in haar koude, donkere stad. De mensen in het dorp die gek worden van rouw en weinig troost vinden bij elkaar. De professor die gevangen is in zijn ontoereikendheid.
Op deze laatste dag van de adventskalender doen we daarom een ongecompliceerd kerstverhaal van de grote Alf Prøysen (1914-1970). Volgend jaar is het honderd jaar dat hij werd geboren, reken maar dat dat gevierd gaat worden. Hij schreef van alles: liedjes, waaronder in Noorwegen bekende kerstliedjes, romans, toneelstukken en kinderverhalen. De verhalen over het theelepelvrouwtje zijn van zijn hand.
Dit verhaal komt uit een bundel kerstverhalen en -versjes.
Timmerman Andersen wil op kerstavond, verkleed als kerstman (julenisse), cadeautjes aan zijn kinderen geven. Maar zo ver komt het niet, want hij glijdt per ongeluk met slee en al van de helling af. Daar ontmoet hij de kerstman. Die stelt voor dat ze rollen wisselen. De echte kerstman zal Andersens gezin kinderen bezoeken, als Andersen de kerstmanfamilie een bezoek brengt.
– Je hoeft je niet te verkleden, mijn kinderen zien het hele jaar door nissen, maar een echte timmerman hebben ze nog nooit gezien. En elke kerst zeg ik: Als jullie nu lief zijn, dan komt timmerman Andersen op kerstavond, als ik overal cadeaus rondbreng bij alle mensenkinderen.
Zo gezegd, zo gedaan. Andersen volgt de voetstappen van de kerstman en wordt met veel gejuich begroet in het hutje. Gelukkig heeft hij zijn mes bij zich, hij kan gelijk aan het werk. Voor het oudste jongetje maakt hij een slee. Voor het meisje maakt hij een poppenwieg. Het kleinste jongetje krijgt een tol, de kerstmanopa krijgt een wandelstok en de kerstvrouw mag zich verblijden met een nieuwe pollepel om mee in de pap te roeren. Want nissen eten pap, pap en nog eens pap.
Nadat de kerstman en timmerman Andersen hun taken hebben volbracht gaan ze ieder weer naar hun eigen huis. Waar woont de kerstman dan, vragen Andersens kinderen. Hij wijst waar het is, maar de voetsporen verdwijnen snel in de sneeuw.
God jul! Goede kerst! Buorit Juovllat!
Was leuk om te volgen. Jullie ook fijne kerstdagen.