“Ik pakte een rood boodschappenmandje op wielen en rolde dat achter me aan over de vloer. Het frisdrankenschap kwam eerst en ik tilde automatisch een pak met vier Pepsi Maxen in het mandje, voordat ik keek waar de kerstfrisdrank zonder suiker stond, waarover ik eerder diezelfde dag in hun reclamefolder had gelezen. Ze hadden natuurlijk alleen die met suiker. Ook al lag het klantenblaadje op dezelfde pallet als de kerstfrisdrank, het was duidelijk dat er nooit kerstfrisdrank zonder suiker in deze winkel had geexisteerd. Het was totaal hopeloos, dit leven. Je kon op niemand meer vertrouwen.”
Uit: Linnéa Myhre: Evig søndag. Roman. Tiden Norsk Forlag, Oslo, tweede druk, 2013.
Linnéa Myhre had een van de populairste blogs Noorwegen. Haar blog Alt du vet er feil (Noors dus) kreeg een aantal prijzen. Ze schrijft openhartig over haar psychische problemen, waaronder anorexia. In 2012 kwam Evig søndag (Eeuwig zondag) uit, een verzameling blogteksten over een periode van ongeveer een jaar. Ze vertelt onder andere over haar gesprekken met psychiater Finn.
Myhre kreeg de zogenaamde Taboeprijs van de Raad voor Psychische Gezondheid in Noorwegen. Taboeprijs naar Linnéa Myhre
Ik vind Evig søndag uitdagend op een aantal manieren. Het gaf me een aantal inzichten in hoe iemand met anorexia denkt – een wonderlijke combinatie van zelfhaat en zichzelf beter vinden dan anderen. Vol paradoxen. Ik heb vragen bij hoe ze zich tegelijkertijd afsluit van iedereen en zich erg blootgeeft. Het irriteert me dat het boek geen happy ending lijkt te hebben en ook geen vendepunkt. Tegelijkertijd vind ik dat interessant. Hm, misschien later meer gedachten.
En als iemand een betere vertaling weet van het woord julebruseen alcoholvrije variant van het zogenaamde kerstbier, maar zo zie ik dat niet. Het smaakt namelijk helemaal niet naar bier, in elk geval niet die varianten die ik ken.
Hallo Karin, elke adventsdag een mooi bericht? Deze toegevoegd aan mijn leeslijst. Leuk idee !