Sommer-Melbu – literatuur en SH-seks

Het was niet zo ver naar Melbu als ik had gevreesd. Slechts vier uur rijden. Je moet wat over hebben voor een paar uur seks en literatuur.

Het seminar zou plaatsvinden in het SH. Iederéén weet toch wat een SH voor iets is? Het stond in elk geval nergens nader verklaard. Maar de aardige mevrouw op het informatiekantoor kon het me wel vertellen. Het Samfunnshus (buurthuis). Kijk, je rijdt gewoon de straat uit en dan rechts een wit gebouw. Kan niet missen.

Ik de straat uit rijden. Links op een bankje een opzichtig vrijend paar. Die waren zeker ook op weg naar het seminar. Rechts huizen en uiteindelijk in de bocht een rood gebouw waar “Museum” op stond. En een paar witte gebouwen, maar die waren aan mijn linkerland.

Nou, dan eerst maar naar de supermarkt. Ik had toch nog goed tijd. Citroenlimonade hadden ze niet. Maar een vriendelijke oudere meneer wou graag uitleggen waar het samfunnshus was.

– Je komt niet uit Noorwegen, toch? Kom je uit Duitsland?
– Nee, ik kom uit Nederland … maar ik woon hier al zeven jaar, probeerde ik nog.
– Je gaat dit straat in, en dan Immer gerade aus! wees hij.
– Praat nou maar Noors, zei ik wat geïrriteerd.
– Als je in de bocht komt, een rood gebouw aan je rechterhand.

OK, dus het was toch het gebouw waar museum op stond. Ik de straat in rijden die hij aanwees. Maar die was gedeeltelijk geblokkeerd.

Dan draai ik eerst weer de hoofdweg op en neem de volgende afslag, voorbij de blokkade, bedacht ik, superslim als ik ben.
Hoofdweg op, voor een auto die van het parkeerterrein van de supermarkt kwam en vrolijk toeterde. Raad eens wie daar in zat.

Ik reed volgens plan, hij achter me aan. Hij stopte naast me op de parkeerplaats van het museum/samfunnshuis en wees me een kleine deur. Daar moest ik maar naar binnen gaan. Daar ging iedereen naar binnen volgens hem. Of als ik dan per se wilde kon ik ook wel de hoofdingang nemen aan de andere kant.

Ik bedankte hem duizendmaal. Wat een vriendelijke mensen toch, daar in Melbu.

Deze foto is niet van Melbu, deze is genomen vanaf een bezinestation in Sortland (“de blauwe stad”), iets meer dan een half uur van Melbu. Toen ik over de brug reed op de terugweg, merkte ik dat er een oranje waarschuwingslampje brandde. Wat er mis was, was niet zo duidelijk. Want net dit signaal stond nou niet in de handleiding van de auto. Samen met het eveneens hulpvaardige benzinestationpersoneel vond ik uit dat er te weinig koelvloeistof was. Na bijvullen kwam ik zonder verdere problemen thuis.