Vandaag 122 jaar geleden vond het bloedbad bij Wounded Knee plaats.
En het moment om nog eens de aandacht te vestigen op dit werk: Begrav mitt hjärta vid Udtjajaure. Geschreven voor Udja Lasse, een pseudoniem van de Zweedse diplomaat Lars Norberg.
Hij was een voormalig leider van de Zweedse delegatie die met Noorwegen onderhandelde over verdeling van rendier-weidegrond tussen de beide landen (de zogenaamde reinbeitekonvensjon). Veel ‘Zweedse’ rendieren zijn immers een deel van het jaar in Noorwegen en omgekeerd.
Volkenrechtelijk is erkend dat Zweedse Samen eigendomsrechten hebben verworven op weidegronden in Noorwegen. Maar in de praktijk hebben ze het allermeeste daarvan verloren, door toedoen van zowel de Zweedse als de Noorse staat. Om te huilen.
De standpunten van Norbergs delegatie bevielen de Zweedse regering niet, en de delegatie werd eenvoudigweg opgeheven.
En er is nog steeds geen nieuwe reinbeitekonvensjon in werking. Nadat de vorige in 2002 ophield werd eerst besloten tot een verlenging met 5 jaar. Maar inmiddels zijn we dus al weer vijf jaar verder. Er is veel werk verricht met een nieuwe conventie, maar hij is nog steeds niet geratificeerd. Er zijn en blijven veel conflicten, ook tussen bijvoorbeeld Samen die hun rendieren een deel van het jaar in Noorwegen dan wel Zweden weiden over welke weidegronden ze mogen gebruiken.
Norberg, Lars (Udtja Lasse): Begrav mitt hjärta vid Udtjajaure. Emma Publishing, Stockholm, 2007. In 2010 (?) uitgegeven in Engelse vertaling: Bury my heart at Udtjaure, zelfde uitgever.