Allemaal leuk en aardig dat Roald Amundsen vandaag 100 jaar geleden als eerste op de Zuidpool aankwam. Maar laten we de grootste held van allemaal niet vergeten.
Extreem sociaal angstige, fantasievolle, complexe, eenzame, tragische, grappige Elling. Hij en zijn vriend Kjell Bjarne overwinnen zichzelf door een restaurant binnen te gaan en daar flesk og duppe (spek in saus met aardappels en groenten) te bestellen.
(restaurantscene is na 1.30 minuut).
Dan moet Elling naar de wc. Hij merkt dat de angst hem weer bekruipt, maar bedenkt dat hij er door heen moet. Terwijl hij op weg gaat, spreekt hij zichzelf moed in. Dat hij door zijn tocht naar de wc te ondernemen misschien wel net zo dapper is als Erlend Kagge, een moderne Noorse Zuidpoolreiziger. Of nog dapperder zelfs.
Her hadde for eksempel Erling Kagge gått alene på ski til Sydpolen. Mens jeg måtte ta meg kraftig sammen for å krysse dette restaurantgulvet alene. (…) Og jeg tenkte videre, at hvem kunne vite hva som egentlig var den store bragden. Den engstelige mann eller kvinne, som trosset sin egen angst og simpelthen gikk ut på gaten, ut i det nådeløse lyset, ut til de andres stikkende blikk- eller Erling Kagges heroiske løp mot Sydpolen? Var det så sikkert at det var han som var den store helten? Jeg mener, han fikk da i det minste være i fred. ” (blz. 48).
Elling heeft zowel de notities van Nansen, Amundsen als die van Kagge gelezen. Hij is onder de indruk van Kagges openhartigheid. Kagge beschrijft in zijn boek namelijk niet alleen hoe het is om je behoefte te doen bij -40. Maar ook dat hij nauwkeurig berekende hoe veel wc-papier hij nodig zou hebben, om maar zo weinig mogelijk mee te hoeven nemen. En dat Kagge zelfs het haar van zijn achterwerk scheerde om de wrijving te beperken. Onze held Elling ziet het helemaal voor zich: Kagge die op zijn hurken achter een hoop sneeuw zit en zich van achteren scheert, met een handspiegeltje dat vibreert in zijn linker poolwant!
Ingvar Ambjørnsen: Brødre i blodet. Oslo, J.W. Cappelens Forlag, 1996.
In het Nederlands: Bloedbroeders, vertaald door Paula Stevens en uitgegeven door Signatuur in 2004.