– Naïviteit is zowel een zwakheid als een sterkte.
Dat zei de voormalig ‘vrijstadschrijver’ in Tromsø, Easterine Kire Iralu. Er was vanmiddag een gesprek tussen Iralu en de nieuwe vrijstadschrijver Jahngir Akash. Beide schrijvers vluchtten voor geweld in Nagaland (India en Birma) en Bangladesh en vonden een vrijplaats in het vredige Noorwegen. Een land waar nooit iets gebeurde, tot 22 juli.
Beide schrijvers roemen de vriendelijkheid en openheid van de Noren. Noorwegen moet zichzelf nu vooral niet gaan dichttimmeren met veiligheidsmaatregelen. Maar een oppervlakkige goedgelovigheid is niet goed.
Akash wil graag begrijpen wat Breivik tot zijn daden dreef. Hij vindt dat Breivik een aantal strijdpunten goed beschrijft in zijn manifest. Akash is het met hem eens dat sommigen van de samenleving nemen zonder zich ergens voor in te zetten, en dat moet veranderen. -We hebben de verantwoordelijkheid te integreren in de samenleving. Harmonie en vrede te creëren voor dit land, je af te vragen: wat kan ik doen.
Dat mensen zich voor elkaar interesseren is de beste bescherming tegen terreur, vinden de beide schrijvers.
Vrijstadschrijvers (of hoe noem je dat in het Nederlands?) is een initiatief van ICORN, International Cities of Refugee Network. “Icorn cities offer persecuted writers a safe haven where they can live and work without fear of being censored or silenced.” Er zijn nu wereldwijd 27 steden die een schrijver in ballingschap huisvesten of dat binnenkort gaan doen, waaronder Amsterdam.
Easterine Kire Iralu was vrijstadschrijver in Tromsø van 2005 tot 2007. Haar nieuwste boek is Mari, over het leven van haar tante tijdens de Japanse inval in India. Meer over haar leven, werk en Nagaland op haar website Windhoverlive.
Journalist en schrijver Jahngir Akash heeft ook net een nieuw boek uit: Pain. Over de afwezigheid van democratie, corruptie en geweld in Bangladesh. Meer over Akash: korte persoonsbeschrijving en op zijn eigen website Eurobangla.
