Een mooi reisje door Noord-Zweden en -Finland. Veel gezien, vooral uit het autoraam. Dat krijg je met kinderen.
Een ‘kind’ is helaas achtergebleven in Kiruna. Een meneer die me zoekend zag rondlopen zei in het Noors: ‘Zoek je iets blauws? Ik zag iemand een knuffeldier oprapen en ermee naar binnengaan in de bank.’
Maar bij de bank wisten ze van niks.
Gelukkig maar dat opa en oma net een groen exemplaar hadden afgeleverd. Die is het nu helemaal, al blijft ‘blauwe daatje weg’.
In Øvre Soppero hadden ze een leuk speeltuintje. Maar helaas ook best wel veel muggen, die vooral het kereltje heel lekker vonden.
Over ‘snygga killar’ gesproken:
SMS från Soppero, van Ann-Helén Laestadius. Meisje uit de grote stad beleeft eerste liefde met een knappe Samische kerel, en vindt op een creatieve manier haar Samische identiteit.
Voor wie Zweeds ken- met die Noorse vertaling schiet het nog niet op en met de Nederlandse vast ook niet.
