Tag Archives: Monica Aasprong

Monica Aasprong: ik geef je een huil

ik geef je een huil die gaat spuiten
die moet je gebruiken
als iemand zich binnendringt
dan moet je deze huil er uit laten spuiten
laat buitenst je tranen dansen
als de bollen in een fontein

dan geef ik je een hiksnikhuil
die komt over je
als je hem het minst verwacht
(en is moeilijk te stoppen)

Uit: Monica Aasprong: Et diktet barn. CappelenDamm 2010.
Vertaling gepubliceerd met toestemming van de dichter.

Dit is het origineel:

jeg gir deg en gråt som spruter
den skal du bruke
når noen trenger seg inn
da skal du la denne gråten sprute ut
la tårene danse ytterst
som kulene i en fontene

så gir jeg deg en hikstegråt
den kommer over deg
når du minst venter det
(og er vanskelig å stoppe)

Eerdere blogposts over Monica Aasprong:
Het kind is nog dicht
Een kind gedicht
Nog geen soldatenmarkt

Monica Aasprong – een kind gedicht

Aasprong_EtDiktetBarnEt diktet barn is een stevig boek – Bijna 300 bladzijden, wel met veel ‘lucht’, en 744 gram.

De kaft is petrolkleurig en metaalachtig glanzend, licht spiegelend, en gaat over voor- en achterkant en rug.
De kleur is in werkelijkheid dieper dan op dit plaatje.
Blauw als de hemel, blauw als water. De kleur blauw komt vaak terug in het boek.

Het design is door Judith Nærland.

 

 

Maar eens verder prakkizeren over wat die kaft nog meer kan vertellen.

Bezoeker bij Cathedra (1951) van Barnett Newman in het Stedelijk Museum. Fotograaf: Autopilot. Van Wikipedia.

Bezoeker bij Cathedra (1951) van Barnett Newman in het Stedelijk Museum. Fotograaf: Autopilot. Van Wikipedia.

Monica Aasprong – Nog geen soldatenmarkt

Binnenkort is het weer Poetry International. Met ook weer een Noorse gast. Het verheugt me dat de organisatie naar mijn gebrom van vorig jaar heeft geluisterd 🙂 . Want dit jaar is er een heuse vrouwelijke dichter!

Net examens gehad in Oud-Noords en literatuur vanaf Eddagedichten tot 1880. Dat was mooi en tijdrovend. Nu dan eindelijk tijd voor moderne poëzie. En wat voor poëzie!

Op de website staat een uitgebreid verhaal over Aasprong en haar project Soldatmarkedet. Hoe experimenteel het allemaal wel niet is.

Eerst maar eens de hele bundels zien. Eerst maar eens een bezoek aan de bibliotheek.

Het gebied waar wij wonen, Midt-Troms, kun je zonder overdrijven een soldatenmarkt noemen. Mannen uit heel Noorwegen komen hier hun dienstplicht vervullen, trouwens ook aardig wat meisjes die vrijwillig in dienst kunnen. Ze oefenen op al die oefenterreinen en schietvelden hier in de omgeving. Soms tot irritatie van de civiele bevolking, die aan de andere kant goed weet dat het leven hier veel moeilijker zijn zonder die militaire aanwezigheid. Defensie is de grootste werkgever en maakt het mogelijk dat we hier toch nog een aardig dienstenaanbod hebben. Zwembad, ziekenhuis, bus naar het vliegveld. (Dat aanbod ligt de laatste tijd, hm, onder vuur, maar dat is een ander verhaal dat een andere keer maar eens verteld moet worden).

Soldaten in de supermarkt. Soldaten op de huwelijksmarkt. Associaties genoeg bij het horen van deze titel.

Goed, waar was ik? In de bibliotheek! De bibliotheek van buurgemeente Målselv, want die in Bardu is in verbouwing. (Een terecht en wel gedurfd project, nu Defensie er minder geld in wil stoppen dan eerst.) Maar ach, Soldatmarkedet staat hier toch niet in het assortiment. En trouwens ook niet in de hoofdbibliotheek in Målselv. Alleen het filiaal in Olsborg, op veertig minuten rijden, heeft een exemplaar. Ongetwijfeld helemaal stukgelezen …

Maar niet getreurd. Natuurlijk kan ik makkelijk binnen een paar dagen aan dat boek komen. Kopen of bestellen via de bieb. Moeilijker is het niet.
Maar Et diktet barn (2010) en Sirkelsalme (2013) kon ik daar zo uit de kast plukken. En daar heb ik eerst wel even genoeg aan.