Yafet en zijn vriendjes houden van “tullen”- gek doen.
En hij is gek op voetballen, zoals te zien is aan de taart.
Het was een mooi feest in jongerenclub Smash. Donkere en lichte kindjes deden “Danselek” (dansen en plotseling “bevriezen” als de muziek ophoudt). En er was een grote voetbaltaart.
Yafet vierde zijn achtste verjaardag in de zekerheid dat hij in Noorwegen mag blijven.
In 2006 kwam Rahel vluchten uit Ethiopië naar Noorwegen. Met een baby in haar buik. Die baby werd geboren, leerde plat Bardudøl praten, ging naar de wekelijkse woensdagavondskiloop, bestelde wafels met traditionele bruine kaas in het cafe van de skivereniging. En begon op school.
Maar al die tijd hing de dreiging van uitzetting steeds boven het hoofd van moeder en zoon. Zoals zo veel kinderen die in Noorwegen zijn geboren of er het grootste deel van hun leven hebben gewoond.
Rahel vreesde dat ze meteen in een Ethiopische gevangenis zou belanden, en Yafet op straat.
Een nieuwe wet werd uiteindelijk aangenomen, volgens welke het belang van kinderen zwaar moet wegen, ook als de ouders geen recht hebben op asiel. De steungroep tegen uitzetting werkte hard. Toch bleef het lot van de twee nog lang onzeker. Tot ze begin januari eindelijk het verlossende nieuws kregen.
Rahel vertelt blij dat ze nu eindelijk met Noorse les kan beginnen. Al die jaren kon ze niets anders dan thuis zitten.
Yafet wil leraar worden. Maar eerst mag hij nog wel een beetje tullen.