Er is een tijd voor alles. Nu is het hark- en zaaitijd. Zwoegen in het zweet des aanschijns. Tijd om zich te verheugen over zomerbanden die niet nog een keer verwisseld hoeven te worden.

Nee, er is nooit veel nieuws onder de zon. Des te meer nieuws is er op de zon. Tenminste, dat wat Dagreis in haar optimisme dacht dat een zon was. Dat was maar even een zon, voordat die vriendelijke kerels er een grote X op monteerden. Van COOP X, de grote winkel in het durp.

Dagreis murmelt iets over ijdelheid en gaat maar nog even wat graven en stenen weggooien. Allemachtig wat een hoop stenen in de grond. Hoe is het mogelijk dat daar ooit groenten kunnen groeien.