Een meisje van negentien, waarschijnlijk afkomstig uit Zuid-Troms, verhuist in augustus 2007 naar Tromsø en begint aan een studie literatuur. Ze schrijft in haar weblog Ihpil in het Samisch openhartig over zowel haar dagelijks leven als haar grote plannen. Ihpil betekent geest, een wezen tussen leven en dood. Periodes van verlegenheid en eenzaamheid, hoe ze troost vindt bij de muziek van The Smiths, fantasieën over meisjes, dromen, dood, geluk. Eerlijk, hoewel? In elk geval heel goed geschreven, met veel zelfironie- en raadselachtig. Ze ontdekt J.D. Salingers ‘The Catcher In The Rye’ en voelt veel verwantschap met de hoofdfiguur. Zoals Holden Caulfield kinderen die in het koren spelen wil vangen voordat ze in een kloof vallen, zo wil Ihpil kinderen in het water dreigen te vallen redden.
Op 17 december schrijft Ihpil haar laatste blogpost. Ze zal met de boot naar huis om kerst te vieren bij haar familie en lijkt heel gelukkig. ‘Last night I dreamt that somebody loved me. En het was geen droom.’ Eindelijk heeft ze een relatie met het meisje van haar dromen.
‘Ik heb het eigenlijk een beetje druk, maar moest gewoon wat schrijven voor ik vertrek. Om te vertellen. Vertellen dat de wereld een plek om te blijven is geworden. Vertellen dat het eerste kind is gered.’
Diezelfde dag wordt ‘Ihpil’ gevonden in de haven van Tromsø, verdronken.
In 2008 wordt haar weblog in boekvorm uitgegeven in het oorspronkelijke Samisch en dit jaar volgde de Noorse vertaling. Volgens uitgever Skániid girjie is dat volgens de wens van Ihpils ouders.
Ik hoef misschien niet te zeggen dat je als lezer met veel vragen achterblijft.